بررسی انواع سمعک مناسب گوش

بیش تر بزرگسالان کم شنوا می توانند خرید سمعک ویدکس ازباقیمانده شنوایی ویاشنوایی تقویت شده برای برقراری ارتباط

شفاهی استفاده کنند. میزان افراد بزرگسال امریکا که نمی توانند گفتار رابه میزان کافی بشنوند، خیلی

اندک است. به این علت که به طورمعمول کم شنوایی دربزرگسالان اکتسابی است، درنتیجه احتمال

تداوم وابستگی به ارتباط گفتاری دربزرگسالان بیشتراست. اگرچه معرفی روش مرسوم ارتباط دستی

برای اکثربزرگسالان باآسیب شنوایی غیرضروری است، اما استفاده ازنشانه های بینایی یعنی اشارات

وحرکات بدنی درموقع سخن گفتن (gestures)، برقراری ارتباط راتسهیل می کند. این حرکات

واشارات، طبیعی وفراگیرهستند. این حرکات واشارات می توانند برای تسهیل درک وتولید زبان،

انتقال احساسات یاتنظیم رفتاربه کار روند. اکثربررسی ها متکی به ارزیابی های رفتاری برای تعیین

اثراشارات وحرکات روی پردازش گفتارهستند. اخیرا، Kelly وهمکارانش قابلیت های وابسته به

موقعیت رابرای ارزیابی اینکه چطوراین حرکات واشارات برپردازش گفتار تاثیرمی گذارند،

راموردبررسی قرار دادند. یافته های این محققین ملاک های آبجکتیومهمی مبنی براین که این

اشارات نقش مهمی در روندرمزگذاری گفتار ایفامی کند، رافراهم کرد. بزرگسالان دارای کم شنوایی

به راحتی این حرکات واشارات بدنی که تحت عنوان "emblems" (علامت) توصیف می شوند

راتشخیص می دهند. علائم اشاره ای، حرکاتی هستند که بدون سخن گفتن فهمیده می شوند (مثلا

انگشت اشاره به لب ها نشان دهنده سکوت می باشد). سایراشارات قابل تشخیص ممکن است نمادین

باشد یعنی نشان می دهد که چه چیزی گفته شده است. برخی اشارات باچیزی که گفته شده تطابق

دارند وبه درک پیام کمک می کنند. حرکات مستقیمانشان دهنده یاحرکات اشاره ای، اطلاعات مکانی

وتوجه مستقیم رافراهم می کنند. کودکان باشنوایی آسیب دیده اغلب اشارات وعلائم خانگی رابرای

برقراری ارتباط به کارمی برند. به طورمشابه بزرگسالان باشنوایی آسیب دیده ممکن است به

اشارات معین برای تفسیرچیزی که گفته شده، متکی باشند.

منبع:

https://tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D8%B3/

بیش تر بزرگسالان کم شنوا می توانند خرید سمعک ویدکس ازباقیمانده شنوایی ویاشنوایی تقویت شده برای برقراری ارتباط

شفاهی استفاده کنند. میزان افراد بزرگسال امریکا که نمی توانند گفتار رابه میزان کافی بشنوند، خیلی

اندک است. به این علت که به طورمعمول کم شنوایی دربزرگسالان اکتسابی است، درنتیجه احتمال

تداوم وابستگی به ارتباط گفتاری دربزرگسالان بیشتراست. اگرچه معرفی روش مرسوم ارتباط دستی

برای اکثربزرگسالان باآسیب شنوایی غیرضروری است، اما استفاده ازنشانه های بینایی یعنی اشارات

وحرکات بدنی درموقع سخن گفتن (gestures)، برقراری ارتباط راتسهیل می کند. این حرکات

واشارات، طبیعی وفراگیرهستند. این حرکات واشارات می توانند برای تسهیل درک وتولید زبان،

انتقال احساسات یاتنظیم رفتاربه کار روند. اکثربررسی ها متکی به ارزیابی های رفتاری برای تعیین

اثراشارات وحرکات روی پردازش گفتارهستند. اخیرا، Kelly وهمکارانش قابلیت های وابسته به

موقعیت رابرای ارزیابی اینکه چطوراین حرکات واشارات برپردازش گفتار تاثیرمی گذارند،

راموردبررسی قرار دادند. یافته های این محققین ملاک های آبجکتیومهمی مبنی براین که این

اشارات نقش مهمی در روندرمزگذاری گفتار ایفامی کند، رافراهم کرد. بزرگسالان دارای کم شنوایی

به راحتی این حرکات واشارات بدنی که تحت عنوان "emblems" (علامت) توصیف می شوند

راتشخیص می دهند. علائم اشاره ای، حرکاتی هستند که بدون سخن گفتن فهمیده می شوند (مثلا

انگشت اشاره به لب ها نشان دهنده سکوت می باشد). سایراشارات قابل تشخیص ممکن است نمادین

باشد یعنی نشان می دهد که چه چیزی گفته شده است. برخی اشارات باچیزی که گفته شده تطابق

دارند وبه درک پیام کمک می کنند. حرکات مستقیمانشان دهنده یاحرکات اشاره ای، اطلاعات مکانی

وتوجه مستقیم رافراهم می کنند. کودکان باشنوایی آسیب دیده اغلب اشارات وعلائم خانگی رابرای

برقراری ارتباط به کارمی برند. به طورمشابه بزرگسالان باشنوایی آسیب دیده ممکن است به

اشارات معین برای تفسیرچیزی که گفته شده، متکی باشند.

منبع:

https://tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D8%B3/