تعامل بین گوشی توسط اختلاف شدتlLD) ) فقط برای فرکانسهای بالاموثراست. ادامه مطلب پردازش اطلاعات در خصوص فركانسهاي بالا مبتني برعملكرد افتراقي است. بنابراين اثرسايه اي سر براي فركانسهاي بيشتراز4كيلوهرتزايجادمي شودودرفركانس4كيلوهرتزنيزكمترين مقدار است.
مکانیسم جهت یابی صدا براساس اختلاف شدت بین دوگوشی کدبندی مکانی نامیده می شود درعميق ترين لايهء كوليكولوس فوقاني تعیین منبع صدا براساس کدبندی مکانی انجام می گردد. اما درهسته های کولیکولوس تحتانی، تالاموس وقشرمغزشواهدی از کدبندی مکانی وجود ندارد ومكانيسم اصلي براي جهت يابي براساس کدبندی زماني(فركانسهاي پايين) است. همچنین فيبرهاي عصبي درقشرمغز به منابع صوتي ديگرطرفي حساسيت بیشتری دارند. با افزايش شدت صوت درمحيط اين تمايل کاهش مي يابد ویا اینکه ازبین می رود. اين مكانيسم را نمي توان براساس تئوري مكاني يا عملكردهاي رفتاري توجيه نمود.
حساسيت به ILDs بلافاصله بعدازتولد، عملكردي مشابه بزرگسالان دارد. درحاليكه حساسيت به lTD براساس اكتساب تجربيات شنوايي ودريافت وروديهاي حسي محيطي احرازمي گردد وبه آرايش مجدد نرونهاي مجموعهء زيتوني فوقاني وابسته است.
جهت يابي منبع مولد صدا براساس مقایسهء نرخ فعاليت نرونهاي يك سمت مغزبا نرونهاي معادل درسمت ديگر، کدبندی نرخ فعالیت نامیده می شود. نرونهاي قشرشنوايي يك سمت سیگنالهای عصبی مسيرهای همانطرفي وديگرطرفي را دريافت مي نمايند و به سیگنالهایی که از مسیر دیگرطرفی ارسال می شوند، حساسیت بیشتری دارند. اگرضايعه درمناطق بالاترازمجموعهء زیتونی فوقانی ایجادشود، سبب كاهش توانايي جهت يابي صدا درمحدودهء صوتي سمت مقابل می شود، درحالیکه توانایی جهت یابی صداهای همانطرفی مختل نمی گردد. باتوجه به اینکه اطلاعات ارسالی ازمنابع صوتی همانطرفی ودیگرطرفی هردوگوش برای فعالیت هرنیمکرهء مغزالزامی است، دونیمکره درتعامل ومقایسهء دائمی با یکدیگر قرار دارند وآسیب به یکی ازنیمکره های قشرمغزموجب اختلال درتعیین جهت منابع صوتی همانطرفی ودیگرطرفی می شود، بنابراین هرگاه باندهاي تونوتوپيك آسيب بينند، توانايي انتخاب فركانسي قشرمغزنيزكاهش مي يابد.
منبع:
تعامل بین گوشی توسط اختلاف شدتlLD) ) فقط برای فرکانسهای بالاموثراست. ادامه مطلب پردازش اطلاعات در خصوص فركانسهاي بالا مبتني برعملكرد افتراقي است. بنابراين اثرسايه اي سر براي فركانسهاي بيشتراز4كيلوهرتزايجادمي شودودرفركانس4كيلوهرتزنيزكمترين مقدار است.
مکانیسم جهت یابی صدا براساس اختلاف شدت بین دوگوشی کدبندی مکانی نامیده می شود درعميق ترين لايهء كوليكولوس فوقاني تعیین منبع صدا براساس کدبندی مکانی انجام می گردد. اما درهسته های کولیکولوس تحتانی، تالاموس وقشرمغزشواهدی از کدبندی مکانی وجود ندارد ومكانيسم اصلي براي جهت يابي براساس کدبندی زماني(فركانسهاي پايين) است. همچنین فيبرهاي عصبي درقشرمغز به منابع صوتي ديگرطرفي حساسيت بیشتری دارند. با افزايش شدت صوت درمحيط اين تمايل کاهش مي يابد ویا اینکه ازبین می رود. اين مكانيسم را نمي توان براساس تئوري مكاني يا عملكردهاي رفتاري توجيه نمود.
حساسيت به ILDs بلافاصله بعدازتولد، عملكردي مشابه بزرگسالان دارد. درحاليكه حساسيت به lTD براساس اكتساب تجربيات شنوايي ودريافت وروديهاي حسي محيطي احرازمي گردد وبه آرايش مجدد نرونهاي مجموعهء زيتوني فوقاني وابسته است.
جهت يابي منبع مولد صدا براساس مقایسهء نرخ فعاليت نرونهاي يك سمت مغزبا نرونهاي معادل درسمت ديگر، کدبندی نرخ فعالیت نامیده می شود. نرونهاي قشرشنوايي يك سمت سیگنالهای عصبی مسيرهای همانطرفي وديگرطرفي را دريافت مي نمايند و به سیگنالهایی که از مسیر دیگرطرفی ارسال می شوند، حساسیت بیشتری دارند. اگرضايعه درمناطق بالاترازمجموعهء زیتونی فوقانی ایجادشود، سبب كاهش توانايي جهت يابي صدا درمحدودهء صوتي سمت مقابل می شود، درحالیکه توانایی جهت یابی صداهای همانطرفی مختل نمی گردد. باتوجه به اینکه اطلاعات ارسالی ازمنابع صوتی همانطرفی ودیگرطرفی هردوگوش برای فعالیت هرنیمکرهء مغزالزامی است، دونیمکره درتعامل ومقایسهء دائمی با یکدیگر قرار دارند وآسیب به یکی ازنیمکره های قشرمغزموجب اختلال درتعیین جهت منابع صوتی همانطرفی ودیگرطرفی می شود، بنابراین هرگاه باندهاي تونوتوپيك آسيب بينند، توانايي انتخاب فركانسي قشرمغزنيزكاهش مي يابد.
منبع: