بنابراین ما نیاز به یک تنظیم خروجی ویژه برای بیماررانی که آستانه فروش سمعک استارکی های متغییری برای رسیدن به آستانه ناراحتی دارند.به علاوه نیاز به این داریم تا تنظیمات سمعک با وضعیت دنیای شنیداری فرد مقایسه شود.مدارک تحقیقاتی نشان می دهد که فرآیند بالینی تنظیم خروجی با استفاده از AGCoاین اطمینان را می دهد که صداهای بلند ناراحت کننده نیستند ودر نتیجه رضایت بیمار را به دنبال خواهد داشت(مولر و ونتلر2002:2005).بنابراین از هر دونظر تئوری و کاربردی،AGCo شیوه ترجیحی برای محدود کردن خروجی سمعک است.
AGCi:
برخلافAGCo،هدف اولیه AGCiبرای محدود کردن خروجی نیست.این شکل از تراکم نسبتا برای تغییر شکل یا تغییر بسته بندی سیگنال ورودی به کار می رود تا محدوده شدت وسیع برای فیت نمودن محدوده باقیمانده ی پویایی شنیداری بیمار، را ایجاد کند.
برای درک اینکه چرا ضروری است،بایستی اول عملکرد رشد بلندی خاص فرد دارای افت شنیداری را بررسی کنیم.افراد دارای کم شنوایی حلزونی(کوکلئار)،رشد سریع بلندی صدا برای سیگنال های فوق آستانه ای دارند(گاهی اوقات این مسئله مربوط به رکروتمنت است).مثلا فردی با افت شنوایی50dB محتمل خواهد بود که آستانه ناراحتی 100dBداشته باشد-سطوح مشابه کسی که شنوایی طبیعی دارد(برای بررسی،مطالعه بنتلی و کولی2001 را مشاده نمایید).این بدان معناست که در داخل یک محدوده50dB(500-100dB) بیمار همان رشد بلندی را دارد که یک فرد دارای شنوایی طبیعی،در محدوده0-100dB آن را تجربه خواهد کرد.این الگوی رشد بلندی بطور مستقیم مربوط به سلول های مویی خارجی آسیب دیده حلزون است.
منبع:
https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%da%a9%db%8c/
بنابراین ما نیاز به یک تنظیم خروجی ویژه برای بیماررانی که آستانه فروش سمعک استارکی های متغییری برای رسیدن به آستانه ناراحتی دارند.به علاوه نیاز به این داریم تا تنظیمات سمعک با وضعیت دنیای شنیداری فرد مقایسه شود.مدارک تحقیقاتی نشان می دهد که فرآیند بالینی تنظیم خروجی با استفاده از AGCoاین اطمینان را می دهد که صداهای بلند ناراحت کننده نیستند ودر نتیجه رضایت بیمار را به دنبال خواهد داشت(مولر و ونتلر2002:2005).بنابراین از هر دونظر تئوری و کاربردی،AGCo شیوه ترجیحی برای محدود کردن خروجی سمعک است.
AGCi:
برخلافAGCo،هدف اولیه AGCiبرای محدود کردن خروجی نیست.این شکل از تراکم نسبتا برای تغییر شکل یا تغییر بسته بندی سیگنال ورودی به کار می رود تا محدوده شدت وسیع برای فیت نمودن محدوده باقیمانده ی پویایی شنیداری بیمار، را ایجاد کند.
برای درک اینکه چرا ضروری است،بایستی اول عملکرد رشد بلندی خاص فرد دارای افت شنیداری را بررسی کنیم.افراد دارای کم شنوایی حلزونی(کوکلئار)،رشد سریع بلندی صدا برای سیگنال های فوق آستانه ای دارند(گاهی اوقات این مسئله مربوط به رکروتمنت است).مثلا فردی با افت شنوایی50dB محتمل خواهد بود که آستانه ناراحتی 100dBداشته باشد-سطوح مشابه کسی که شنوایی طبیعی دارد(برای بررسی،مطالعه بنتلی و کولی2001 را مشاده نمایید).این بدان معناست که در داخل یک محدوده50dB(500-100dB) بیمار همان رشد بلندی را دارد که یک فرد دارای شنوایی طبیعی،در محدوده0-100dB آن را تجربه خواهد کرد.این الگوی رشد بلندی بطور مستقیم مربوط به سلول های مویی خارجی آسیب دیده حلزون است.
منبع:
https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%da%a9%db%8c/